W czwartek, 7 maja, w Święto Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej rozpoczęły się obchody jubileuszu 850-lecia kieleckiej bazyliki katedralnej.
Transmisja z Mszy św. rozpoczynającej jubileusz
Kult Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej
Jan Paweł II w Kielcach cz.1 cz.2 cz. 3 cz. 4 – koronacja obrazu.
Modlitwa
do Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej
Matko Chrystusowa, Maryjo! Matko Świętokrzyskiej Ziemi i Patronko naszego miasta!
Już od dawna z Twego obrazu w kieleckiej katedrze spoglądasz na nas.
Cicha i skromna, tak bardzo podobna do naszych ziemskich matek zapraszasz do siebie tych,
którzy Tobie ufają i oczekują pomocy.
Przychodzimy do Ciebie z ufnością wierząc w Twoje przemożne orędownictwo u Boga.
Przynosimy Ci nasz trud codzienny, nasze radości i nasze nędze.
Wstawiaj się za nami do Boga, bo trzeba nam światła i mocy, potrzebne nam miłosierdzie,
gdy słabniemy i upadamy, potrzebna nam łaska, aby żyć według Bożych przykazań.
Polecamy Ci, Matko, Kościół na Ziemi Świętego Krzyża. Weź w swą opiekę naszych biskupów, kapłanów i lud wierny.
W Twoje matczyne ręce oddajemy dzieci i młodzież, małżeństwa i rodziny, cierpiących,
a zwłaszcza tych, którzy już kończą ziemską drogę.
Maryjo, Matko i Pani Świętokrzyskiej Ziemi, przygarnij nas do Twego serca pełnego łaski Bożej.
Matko przyjmij, Matko nie opuszczaj, Matko prowadź nas do nieba. Amen.
Świątynię ufundował w 1171 roku biskup krakowski Gedko zwany również Gedeonem. Był to drugi kościół w Kielcach, ale pierwszy murowany. Od tamtego czasu kolejni biskupi krakowscy upiększali i powiększali kielecką świątynię. Z katedrą związanych jest wielu wybitnych twórców, którzy tworzyli wyjątkowe dzieła.
– Wśród najważniejszych należy wymienić krucyfiks z początku XVI wieku z kręgu Wita Stwosza, tryptyk łagiewnicki, który był prywatną własnością, ale do katedry trafił po II wojnie światowej, nagrobek matki ks. biskupa Elżbiety z Krzyckich Zebrzydowskiej oraz obraz Matki Boskiej Kieleckiej Łaskawej, patronki Kielc, który jest w tej świątyni od około 1600 roku – wylicza Małgorzata Gorzelak, historyk sztuki z Muzeum Diecezjalnego w Kielcach i przewodnik po kieleckiej katedrze.
W miarę upływu czasu katedra była rozbudowywana, a później przebudowana w stylu barokowym . – We wnętrzu świątyni mamy wybitne przykłady sztuki późnego baroku. Tu należy wymienić takich artystów, jak Szymon Czechowicz, który namalował w Rzymie wspaniały obraz Wniebowzięcie NMP, nawiązujący do wezwania kościoła oraz Antoni Frąckiewicz, którego rzeźby zdobią ołtarz główny i pierwsze ołtarze boczne licząc od prezbiterium – mówi Małgorzata Gorzelak.
Podkreśla, że katedra ma szczególne znaczenie dla Kielc i naszej diecezji. – To wzgórze nazywa się czasami Zamkowym, ale właściwa nazwa to Katedralne. Ta świątynia była sercem tego miejsca, ona skupiała uwagę wiernych, tu odbywały się wspaniałe uroczystości kościelne, ona jest związana z historią tego miasta, a w jej wnętrzu odzwierciedlają się przez liczne pamiątki dzieje naszego regionu i miasta – argumentuje.
– W dziejach i wystroju katedry zapisały się także czasy zaborów, ponieważ w końcu XIX wieku zdobiła ją grupa artystów krakowskich. Wykonali oni wspaniałe malowidła sklepienne i na ścianach, które oprócz głębokich treści religijnych obrazujących historię zbawienia, mają także ciekawe podteksty patriotyczne, które ówcześni Polacy doskonale odczytywali. To był kod, który pokrzepiał serca w trudnych czasach represji po powstaniu styczniowym – dodaje.
tekst i foto: Radio eM Kielce
Słowo Biskupa Kieleckiego na rozpoczęcie jubileuszu 850-lecia konsekracji Kolegiaty Kieleckiej,
dziś Katedry i Bazyliki Mniejszej pw. Wniebowzięcia NMP
Drodzy Diecezjanie!
Głoszenie Ewangelii – Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie Odkupicielu człowieka – zaowocowało chrztem świętym naszych praojców na ziemiach prastarej Polski. Kolejnym owocem misji ewangelizacyjnej było utworzenie pierwszych diecezji Kościoła w Polsce, począwszy od Poznania, Gniezna, poprzez Kołobrzeg aż do Wrocławia i Krakowa.
W bogate dziedzictwo wiary Kościoła krakowskiego – jego licznych miejsc kultu, kościołów i klasztorów oraz plejady Świętych i Błogosławionych – od roku 1171 wpisuje się historia kolegiaty kieleckiej dedykowanej Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
„Na tę ziemię – jak głosił św. Jan Paweł II podczas Mszy świętej w Masłowie – chrześcijaństwo przyszło bardzo wcześnie. W prastarej Wiślicy książę Wiślan przyjął chrzest już w IX wieku. Ta ziemia została zaszczycona relikwią Krzyża Chrystusowego już za czasów Bolesława Chrobrego. Krzyż jest Wam drogi. O ten krzyż walczyliście przez lata. Czyniliście wszystko, aby był on obecny w Waszych domach, szkołach i zakładach pracy, aby był obecny przede wszystkim w Waszych sercach (…). Dokonałem koronacji od wieków czczonego obrazu Matki Bożej Łaskawej w katedrze kieleckiej. Owa koronacja przypada dokładnie w 820. rocznicę konsekracji Waszej katedry. W macierzyńskie dłonie Matki Bożej Łaskawej oddaję tę ziemię i jej mieszkańców” (Ojciec Święty Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy świętej odprawionej na lotnisku w Masłowie, 3 czerwca 1991 r.).
Bracia i Siostry!
Wyjątkowa historia kolegiaty kieleckiej, która została konsekrowana przez biskupa krakowskiego Gedko w 1171 r., z jednej strony pozwala nam sięgać do odległej przeszłości, a z drugiej strony jest nam niezwykle bliska dzięki osobie Jezusa Chrystusa, bowiem to On jest jedynym Odkupicielem człowieka – Jezus Chrystus wczoraj i dziś, jest ten sam także na wieki (por. Hbr 13,8). Od 850 lat, poprzez wiele dziejowych doświadczeń, pięknych i chwalebnych, dramatycznych i upokarzających, kościół na wzgórzu katedralnym zawsze był niczym latarnia morska, wskazująca wszystkim wierzącym, jak bezpieczne dopłynąć do brzegu.
Oprócz swojej historycznej i kulturowej bezcennej wartości skarbem kolegiaty były pokolenia kielczan i wiernych diecezji kieleckiej, którzy nie dali się uwieść różnym i obcym naukom, wzmacniali bowiem swoje serce łaską sakramentów świętych, przykazaniami Bożymi i objawionym Słowem Bożym (por. Hbr 13,9). Dlatego dziś, i przez kolejne miesiące rozpoczynającego się jubileuszu, możemy za Wincentym z Kielc wyśpiewać staropolski hymn „Gaude Mater Polonia” – Ciesz się, Matko Polsko! Jego najstarszy zapis, umieszczony w zabytkowym „Antyfonarzu Kolegiaty Kieleckiej”, przechowywany jest w skarbcu katedralnym.
Moi Drodzy!
Dla wszystkich ochrzczonych i praktykujących wiernych każda świątynia jest miejscem nowego życia, a często także miejscem nawrócenia i duchowego ratunku, gdzie człowiek – oszpecony grzechem – przez sakramentalne pojednanie otrzymuje w darze Ducha Świętego (por. Dz 2,14-41).
Dojrzewanie w wierze dawnych i obecnych pokoleń wiernych parafii katedralnej i naszej diecezji kieleckiej dokonuje się w tych duszach, które wyzbywają się zabójczej pychy oraz zimnego egoizmu, a Jezusowi, Dobremu Pasterzowi, pozwalają się prowadzić lepszymi i bezpiecznymi ścieżkami życia (por. Ps 23,6).
Od zawsze wzorem postępowania jest Maryja Wniebowzięta, patronka tej czcigodnej świątyni. Jej „Fiat”, wypowiedziane w Nazarecie, otwarło Ją na działanie Ducha Świętego i na pełnienie woli Bożej (por. Łk 1,34-38), natomiast przyjęcie pod krzyżem macierzyńskiej troski o wspólnotę uczniów Jezusa Chrystusa (por. J 19,25-27) sprawiło, że jest obecna w Kościele od czasów Wieczernika aż po dzień dzisiejszy. „Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1,14).
Obecność od ok. 1600 roku Niepokalanej i Wniebowziętej w cudownym obrazie Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej – uroczyście ukoronowanym 3 czerwca 1991 r. przez Ojca Świętego Jana Pawła II – i ogłoszenie Jej patronką naszego miasta, to wielkie zobowiązanie. Na nowo i z wielką uwagą należy się nam wsłuchać w Jej radę z Kany Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie [mój Syn]” (J 2,5). Słuchali jej wierni i pielgrzymi, kapłani i biskupi, dzieci i młodzież. Owocem tego słuchania były dobre małżeństwa i rodziny, uczciwi mieszkańcy naszego miasta i jego bohaterowie, błogosławieni kapłani i słudzy Boży. To się podoba Bogu – jak uczył św. Piotr – jeśli naśladując Dobrego Pasterza, dobrze czynicie. Do tego bowiem jesteście powołani (…) Chrystus pozostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami (por. 1 P 2,21-22).
Kochani!
Rozpoczynając ten wyjątkowy jubileusz 850-lecia konsekracji katedry kieleckiej nie myślimy tylko o murach i bogatej historii tej wiekowej świątyni, ale nade wszystko o dobrach duchowych, jakie stały się udziałem kielczan i wiernych naszej diecezji oraz Ziemi Świętokrzyskiej. Bądźmy uczestnikami tych duchowych dóbr poprzez modlitwę i życie sakramentalne, a tam, gdzie potrzeba nawrócenia, nie wzbraniajmy się przed przyjęciem ofiarowanej nam łaski. Zaufajmy Jezusowi, który przyszedł i jest z nami jedynie po to, abyśmy mieli życie i mieli je w obfitości (por. J 10,10).
Niech nasze powierzenie się Maryi Wniebowziętej, Łaskawej Pani Kieleckiej, oraz dar odpustu zupełnego przydzielony przez Stolicę Apostolską na czas jubileuszu, umacnia naszą wiarę, ożywia nadzieję i pozwoli nasycać miłością nasze codzienne życie współczesnych świadków Jezusa Chrystusa i wiernych dzieci Kościoła. Amen.
Z darem modlitwy i pasterskiego błogosławieństwa
Wasz Biskup
† Jan Piotrowski
BISKUP KIELECKI